Haken onder de Spaanse zon – deel II en III

Er was eens een bonte verzameling groep vrouwen die samen op pad ging. Naar Spanje. Om te haken. Althans, dat was wat ze thuis vertelden. Niemand die het geloofde, maar het bood een mooie dekmantel als tijdelijke vlucht voor huishouden, werk, en ja, ook het gezin… We boden ze heerlijke maaltijden, de zon, vrije tijd, ontspanning, een ligstoel en ja, óók een haaknaald. Voor de vorm, uiteraard. Het tastbare bewijs van de dekmantel. En dan toch. Wat eerst een leuk item voor een moordspel leek, bleek al snel een verdomd handig ding om ‘iets’ mee te creëren…. Van eigen hand. De tijd kwam tot stilstand, uitjes werden uit- dan wel afgesteld, de spierspanning zakte tot ongekend laag niveau, een zucht werd geslaakt. Zen. Met hoofdletter. Afgewisseld met buikspiertrainingen tijdens de lachsalvo’s. Dit om de spierspanning niet tot gevaarlijk niveau te laten dalen. We lieten de zorgen voor morgen, het ‘zijn’ was alles wat telde…